Ścięgno Achillesa, będące jednym z najważniejszych elementów układu ruchu, jest narażone na różnorodne urazy, w tym zerwanie. W niniejszym artykule omówimy objawy oraz metody leczenia zerwania ścięgna Achillesa, które jest jednym z najczęstszych i najbardziej uciążliwych urazów ortopedycznych.

Objawy zerwania ścięgna Achillesa

Zerwanie ścięgna Achillesa jest poważnym urazem, który może znacząco wpłynąć na zdolność do poruszania się. Objawy tego urazu są zazwyczaj dość charakterystyczne i mogą obejmować:

Ostry ból

Jednym z pierwszych i najbardziej oczywistych objawów zerwania ścięgna Achillesa jest ostry, nagły ból w tylnej części łydki. Ból ten jest często opisywany jako uczucie uderzenia lub kopnięcia w łydkę, mimo że nie doszło do żadnego zewnętrznego urazu.

Obrzęk i zasinienie

Po zerwaniu ścięgna Achillesa często pojawia się obrzęk i zasinienie w okolicy urazu. Obrzęk może być dość znaczny i może obejmować całą łydkę, a zasinienie może rozprzestrzeniać się w dół do stopy.

Trudności w chodzeniu

Osoby z zerwanym ścięgnem Achillesa zazwyczaj mają trudności z chodzeniem. Mogą nie być w stanie stanąć na palcach chorej nogi, a każdy krok może być bolesny. W niektórych przypadkach pacjenci mogą odczuwać niestabilność w stawie skokowym.

Uczucie „pustki” w łydce

Po zerwaniu ścięgna Achillesa pacjenci często opisują uczucie „pustki” lub „dziury” w tylnej części łydki. Jest to spowodowane przerwaniem ciągłości ścięgna, co można wyczuć palpacyjnie.

Leczenie zerwania ścięgna Achillesa

Leczenie zerwania ścięgna Achillesa może być zachowawcze lub operacyjne, w zależności od stopnia urazu, wieku pacjenta, poziomu aktywności fizycznej oraz innych czynników. Poniżej przedstawiamy najczęściej stosowane metody leczenia.

Leczenie zachowawcze

Leczenie zachowawcze jest często stosowane u pacjentów, którzy nie są zawodowymi sportowcami i nie mają wysokich wymagań co do funkcji ścięgna Achillesa. Metody te obejmują:

• Unieruchomienie: Stosowanie gipsu lub specjalnych ortez, które utrzymują stopę w pozycji zgiętej podeszwowo, co sprzyja gojeniu się ścięgna.
• Fizjoterapia: Po okresie unieruchomienia, pacjenci przechodzą intensywną rehabilitację, która ma na celu przywrócenie pełnej funkcji ścięgna i mięśni łydki.
• Leki przeciwbólowe i przeciwzapalne: Stosowanie leków, które pomagają w łagodzeniu bólu i zmniejszaniu stanu zapalnego.

Leczenie operacyjne

Leczenie operacyjne jest zazwyczaj zalecane dla młodszych, bardziej aktywnych pacjentów oraz dla tych, którzy doznali całkowitego zerwania ścięgna. Operacja polega na zszyciu zerwanego ścięgna i może być wykonana na kilka sposobów:

• Tradycyjna operacja otwarta: Chirurg wykonuje nacięcie wzdłuż tylnej części łydki, aby uzyskać dostęp do zerwanego ścięgna i zszyć je.
• Operacja minimalnie inwazyjna: Wykorzystuje mniejsze nacięcia i specjalne narzędzia, co może skrócić czas rekonwalescencji i zmniejszyć ryzyko powikłań.

Rehabilitacja po operacji

Rehabilitacja po operacji zerwania ścięgna Achillesa jest kluczowa dla pełnego powrotu do zdrowia. Program rehabilitacyjny zazwyczaj obejmuje:

• Ćwiczenia rozciągające i wzmacniające: Mają na celu przywrócenie pełnej ruchomości stawu skokowego oraz wzmocnienie mięśni łydki.
• Stopniowe zwiększanie obciążenia: Pacjenci stopniowo zwiększają obciążenie na operowaną nogę, aby uniknąć przeciążenia ścięgna.
• Techniki poprawiające propriocepcję: Ćwiczenia, które pomagają w poprawie równowagi i koordynacji, co jest kluczowe dla zapobiegania przyszłym urazom.

Podsumowanie

Zerwanie ścięgna Achillesa jest poważnym urazem, który wymaga odpowiedniego leczenia i rehabilitacji. Wczesne rozpoznanie objawów i szybkie podjęcie odpowiednich działań mogą znacząco wpłynąć na proces gojenia i powrót do pełnej sprawności. Zarówno leczenie zachowawcze, jak i operacyjne mają swoje miejsce w terapii tego urazu, a wybór metody leczenia powinien być dostosowany do indywidualnych potrzeb pacjenta. Rehabilitacja jest kluczowym elementem procesu leczenia, który pozwala na pełne odzyskanie funkcji ścięgna i zapobieganie przyszłym urazom.