Operacja endoprotezoplastyki barku jest zaawansowanym zabiegiem ortopedycznym, który polega na zastąpieniu uszkodzonego stawu barkowego protezą. Zabieg ten jest często rozważany w przypadkach, gdy inne metody leczenia, takie jak fizjoterapia, leki przeciwzapalne czy zastrzyki sterydowe, nie przynoszą oczekiwanych rezultatów. W poniższym artykule przyjrzymy się bliżej, kiedy operacja endoprotezoplastyki barku jest wskazana, jakie są jej rodzaje oraz jak wygląda proces rekonwalescencji po zabiegu.

Wskazania do operacji endoprotezoplastyki barku

Decyzja o przeprowadzeniu operacji endoprotezoplastyki barku jest zawsze indywidualna i zależy od wielu czynników. Najczęściej zabieg ten jest rekomendowany pacjentom, którzy cierpią na silny ból i ograniczenie ruchomości w stawie barkowym, a inne metody leczenia nie przynoszą ulgi. Do głównych wskazań należą:

• Zaawansowana artroza stawu barkowego – degeneracyjna choroba stawu, która prowadzi do stopniowego niszczenia chrząstki stawowej.
• Reumatoidalne zapalenie stawów – choroba autoimmunologiczna, która może prowadzić do zniszczenia stawów, w tym stawu barkowego.
• Złamania – szczególnie złamania nasady kości ramiennej, które są trudne do zespolenia metodami ortopedycznymi.
• Nekroza – martwica głowy kości ramiennej, która może być spowodowana przez różne czynniki, w tym urazy, zaburzenia krążenia czy długotrwałe stosowanie sterydów.

Warto zaznaczyć, że operacja endoprotezoplastyki barku jest zazwyczaj rozważana po wyczerpaniu innych dostępnych opcji leczenia i gdy ból oraz ograniczenie ruchomości znacząco wpływają na jakość życia pacjenta.

Rodzaje endoprotezoplastyki barku

W zależności od stopnia uszkodzenia stawu barkowego oraz potrzeb pacjenta, ortopeda może zdecydować się na różne rodzaje endoprotezoplastyki. Najczęściej stosowane są:

• Totalna endoprotezoplastyka barku (TEP) – polega na zastąpieniu zarówno głowy kości ramiennej, jak i panewki stawowej protezami. Jest to najczęściej stosowany rodzaj endoprotezoplastyki, szczególnie w przypadku zaawansowanej artrozy.
• Endoprotezoplastyka częściowa – zastępowana jest tylko głowa kości ramiennej. Zabieg ten jest stosowany głównie w przypadku pacjentów z ograniczonymi uszkodzeniami stawu.
• Endoprotezoplastyka inwersyjna – specjalny rodzaj endoprotezoplastyki, w którym panewka i głowa kości ramiennej są zamieniane miejscami. Zabieg ten jest stosowany głównie u pacjentów z poważnymi uszkodzeniami rotatorów barku.

Wybór odpowiedniego rodzaju endoprotezoplastyki zależy od wielu czynników, w tym od wieku pacjenta, aktywności życiowej, stopnia uszkodzenia stawu oraz oczekiwanych rezultatów zabiegu.

Rekonwalescencja po operacji

Proces rekonwalescencji po operacji endoprotezoplastyki barku jest długotrwały i wymaga zaangażowania ze strony pacjenta. Bezpośrednio po zabiegu pacjent musi przestrzegać zaleceń lekarza oraz uczestniczyć w regularnych sesjach fizjoterapii. Celem rehabilitacji jest stopniowe zwiększanie zakresu ruchu w stawie barkowym, wzmocnienie mięśni oraz zapobieganie powikłaniom. W większości przypadków pacjenci mogą spodziewać się znaczącej poprawy funkcji stawu barkowego oraz zmniejszenia bólu, jednak pełna rekonwalescencja może trwać od kilku miesięcy do roku.

Operacja endoprotezoplastyki barku jest skomplikowanym zabiegiem, który może znacząco poprawić jakość życia pacjentów cierpiących na zaawansowane choroby stawu barkowego. Decyzja o przeprowadzeniu operacji powinna być jednak dokładnie przemyślana i podjęta po konsultacji z doświadczonym ortopedą.